در این تحقیق برخی خواص فیزیکی دو محصول گندم (رقم الوند) و یولاف وحشی و اثر رطوبت بر این خواص مورد بررسی قرار گرفت. تاثیر نوع دانه (گندم و یولاف) و رطوبت (9.45، 12 و 14.45 درصد بر پایه تر) بر ابعاد سه گانه دانه، قطر متوسط هندسی، ضریب کرویت، چگالی توده، چگالی دانه، تخلخل، ضریب اصطکاک استاتیکی و سرعت حد در یک آزمایش فاکتوریل ارزیابی شد. نتایج نشان داد که نوع دانه و سطوح رطوبتی تاثیر معنی داری بر خواص فیزیکی دانه های یولاف و گندم دارد. بین گندم و یولاف تفاوت معنی داری از نظر چگالی دانه، چگالی توده و تخلخل وجود داشت. رطوبت نیز بر چگالی توده در سطح 1 درصد و بر چگالی دانه در سطح 5 درصد اثر معنی دار داشت اما اثر آن بر تخلخل معنی دار نشد. نتایج نشان داد سطح آلومینیوم بیشترین و فولاد کمترین ضریب اصطکاک استاتیکی را داشتند. همچنین ضریب اصطکاک استاتیکی و سرعت حد با افزایش رطوبت به طور خطی افزایش نشان داد.

تفاوتهای ساختاری و فراساختاری بذور خفته و غیر خفته یولاف وحشی (Avena توسطludoviciana)توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی (TEM) بررسی گردید. پس از جذب آب، رشد شعاعی سلولهای روپوششی (epithelial) لپه در بذور غیر خفته مشاهده گردید. در بذور خفته، سلولهای مذکور رشد نیافته و به صورت متراکم و فشرده وجود داشتند. هضم دانه های چربی و آلورون درون سلول و در نتیجه رقیق شدن سیتوپلاسم، توسعه شبکه آندوپلاسمی، افزایش تعداد پلی زومها و تجمع آنها، افزایش تعداد میتوکندری، مشاهده حضور یک واکوئول بزرگ در سلول، تغییرات فراساختاری موجود در سلول های بذور غیر خفته بود که در بذور خفته مشاهده نگردید. در بذور خفته و اکوئول های کوچک و متعدد، تعداد زیادی دانه های چربی و آلورون وجود داشت.

به منظور مطالعه اثر رقابتی تراکم های متفاوت یولاف وحشی با لاین های مختلف تریتیکاله، آزمایشی در سال زراعی 90-91 در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو فاکتور: 19 لاین تریتیکاله و تراکم یولاف وحشی در شش سطح شاهد (بدون علف هرز)، 40، 80، 120، 160 و 200 بوته در متر مربع به ترتیب معادل صفر، 10، 20، 30، 40 و 50 درصد بوته های تریتیکاله بود. نتایج نشان داد که اثر تراکم های مختلف یولاف وحشی روی وزن هزار دانه و عملکرد دانه لاین های هگزاپلویید تریتیکاله در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. همچنین، صفات تعداد پنجه در بوته و عملکرد بیولوژیک لاین های اکتاپلویید تریتیکاله تحت تاثیر رقابت تراکم های مختلف یولاف وحشی قرار داشت. در حالی که صفات مورد مطالعه در یولاف وحشی از رقابت با لاین های هگزاپلویید تریتیکاله تاثیر نگرفتند. لاین های هگزاپلویید تریتیکاله توانستند حضور 40 بوته یولاف وحشی در هر متر مربع را بدون کاهش در وزن هزار دانه تحمل کنند. یولاف وحشی در تراکم های 120 بوته در هر متر مربع و بالاتر از آن بر عملکرد دانه لاین های هگزاپلویید تریتیکاله تاثیر منفی داشت.

به منظور مطالعه قابلیت رقابت ارقام گندم در مقابل علفهای هرز، آزمایشی با 7 رقم گندم به 3 صورت کشت خالص، کشت با یولاف و کشت با منداب، با 21 تیمار به صورت فاکتوریل با 4 تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، طی 2 سال زراعی 79-1378 و 80-1379 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی نیشابور اجرا شد. در طول دوره رشد برخی صفات مانند زمان سبز شدن، تیپ رویشی، وزن خشک، سرعت رشد طولی ساقه و زمان رسیدن به نصف حداکثر ارتفع محاسبه شد. نتایج نشان داد ارقامی که در زمان کمتری به نصف حداکثر ارتفاع می رسند و تیپ رویشی آنها در اوایل فصل رشد خوابیده و قدرت پنجه زنی بالایی دارند، از قابلیت رقابت بیشتری در مقابل منداب برخوردار بود و وزن خشک منداب را بیشتر کاهش میدهند. این ارقام لزوما درایا حداکثر ارتفاع نبودند. در مقابل یولاف، ارتفاع نهایی ارقام حائز اهمیت بود و ارتفاع نهایی بیشتر، قدرت رقابت را در مقابل این گونه افزایش می داد. شاخص برداشت بالا منجر به کاهش قابلیت رقابت برخی از ارقام گردید که ارتفاع و تعداد پنجه کمتری داشتند، و وزن خشک بیشتری از علف هرز در مقابل این ارقام تولید شده بود. وزن خشک تجمعی گندم در مقابل منداب از از اول فصل رشد و در مقابل یولاف از زمان سنبله دهی گندم کاهش یافت. به طور کلی برخی اجزای عملکرد گندم تحت تاثیر نوع گونه علف هرز قرار گرفتند، بدین ترتیب که منداب تعداد بوته و تعداد دانه در سنبله و یولاف وزن هزار دانه گندم را به طور معنی داری کاهش داده بود.

یولاف وحشی (Aventa Iudoviciana Dureu) یکی از علف های هرز مهم غلات مخصوصا گندم است که بذرهای آن به صورت خفته در خاک باقی مانده و هر ساله تعدادی از آن ها جوانه زده و آلودگی ایجاد می نمایند. در این پژوهش عوامل موثر بر خفتگی بذر مورد بررسی قرار گرفت. با کشت رویان جدا شده از بذرهای خفته، جوانه زنی کامل مشاهده شد که ثابت نمود رویان فاقد خفتگی است و بنابر این علت خفتگی در جایی خارج از رویان قرار داشت. نتایج نشان داد دو عامل در ایجاد خفتگی بذر دخالت داشتند. اولین عامل سبوسه بود که به طریق مکانیکی از جوانه زنی بذر جلوگیری نمود و عمل دوم لایه آلورون موجود در گندمه بود که با کاهش انتقال آب و در نتیجه دستیابی کمتر رویان به آب جهت رشد باعث خفتگی گردید. الکترو فورز پروتئین به روشSDS-PAGE ، 8 نوار پلی پپتیدی را در بذرهای خفته نشان داد. چهار نوار دارای وزن مولکولی بیش از 66000 دالتون بودند. وزن مولکولی چهار نوار دیگر 53380 ،46505 ، 38695 و 20334 دالتون بود. در بذرها غیر خفته نیز دو نوار پلی پپتیدی با وزن مولکولی 32197 و 25587 دالتون مشاهده گردید. وجود نوارهای پلی پپتیدی متفاوت در بذرهای خفته و غیر خفته احتمال دخالت ژن ها را در پدیده خفتگی نشان داد.